Αθήνα, 4 Μαΐου 2015
Τοποθέτηση της Μπέττυς Σκούφα, στη συνεδρίαση της Διαρκής Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων, με θέμα ημερήσιας διάταξης την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου «Επείγοντα μέτρα για την Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση»
Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θεωρώ ότι η επιτυχία και η αποτελεσματικότητα του νομοθετικού έργου ενός νομοθέτη και ενός νομοθετήματος, τουλάχιστον, σε μια δημοκρατική πολιτεία και χώρα, έγκειται στο κατά πόσο τα νομοθετήματα έχουν στο κάδρο τους το σύνολο της κοινωνίας και όχι κάποιες επίλεκτες ομάδες πολιτών είτε λέγονται άριστοι είτε λέγονται πλούσιοι είτε λέγονται, όπως θέλουν να λεχθούν. Με αυτή την έννοια, θεωρώ ότι το συγκεκριμένο μίνι – πολυνομοσχέδιο, που καταθέτει, σήμερα, ο Υφυπουργός, κ. Κουράκης, εξυπηρετεί, ακριβώς, κοινωνικές ανάγκες.
Σε αυτή την αίθουσα ακούμε, κατά καιρούς, διάφορα «ευχάριστα», τόσο ευχάριστα, που αισθάνομαι ότι περνάμε όμορφα, τις περισσότερες ώρες της ημέρας ! Ακούσαμε, για παράδειγμα, ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο εξυπηρετεί κομματικά οφέλη. Αναρωτιέμαι το κομματικό όφελος εξυπηρετείται, όταν ακόμη και σε επίπεδο διευθυντών εκπαίδευσης, λέμε ότι υπάρχουν συγκεκριμένα και αντικειμενικά μετρήσιμα κριτήρια, σαν τη διδακτική και διοικητική εμπειρία, σαν τα τυπικά προσόντα πτυχία-μεταπτυχιακά ή όταν δίνουμε φωνή στο Σώμα των καθηγητών και δασκάλων; Τι ακριβώς σας ενοχλεί, κύριοι της Αντιπολίτευσης, στη διαδικασία των εκλογών, όταν εγώ, ως εκπαιδευτικός, μπορώ να συν καθορίσω ποιος θα είναι ο επικεφαλής της σχολικής μονάδας μου; Μήπως, αντιθέτως, με αυτόν τον τρόπο, όταν τον επιλέγω εγώ, μαζί με τους συναδέλφους, μπορώ να επιλύσω καλύτερα και περιπτώσεις τριβής ή διαμάχης, τη στιγμή που αυτός ο διευθυντής ή η διευθύντρια θα τυγχάνει της ευρύτερης αποδοχής;
Δεύτερον, πειραματικά σχολεία. Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί συγχέονται με τα πρότυπα. Εγώ τα πειραματικά τα καταλαβαίνω, σαν χώρους, στα οποία δοκιμάζονται καινούργιες πρωτοπόρες διδακτικές μέθοδοι, εργαλεία διδασκαλίας, βιβλία, οτιδήποτε άλλο. Αυτές οι μέθοδοι αξιολογούνται και βλέπουμε, εάν μπορούν και εάν είναι καλό να εφαρμοστούν, στην ευρύτερη εκπαιδευτική κοινότητα.
Όταν μιλάτε, κύριε Φορτσάκη, για ισότητα ευκαιριών, ισότητα ευκαιριών σημαίνει ότι δίνω ίσες ευκαιρίες σε όλους, ανεξαιρέτως, όχι στους αρίστους, στους αρίστους, τους μέτριους, τους χειρότερους, στους πλούσιους, στους φτωχούς, σε όλους, ανεξαιρέτως. Για να μην τονίσω αυτό, που ειπώθηκε, πολύ συχνά ότι τυχαίο και αντιπροσωπευτικό δείγμα σημαίνει ό,τι αντιπροσωπεύει όλες τις κοινωνικο-οικονομικο-πνευματικές τάξεις.
Ένα ακόμη σημείο, οι «αιώνιοι φοιτητές», τελείως απαξιωτικός όρος, φυλετικός, θα τολμούσα να πω ρατσιστικός και επίσης, ένας όρος, που δεν απηχεί την πραγματικότητα. «Αιώνιος» δεν είναι κανένας άνθρωπος και επειδή αιώνιος δεν είναι κανείς, αιώνια δεν είναι και η φοιτητική ιδιότητα. Δεν θα πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία σε συμπολίτες μας, που ιδίως, στα χρόνια της κρίσης, αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το Πανεπιστήμιο, να δουλέψουν; Γιατί ναι, υπάρχουν και φοιτητές, που πρέπει να δουλεύουν οκτάωρα και δεκάωρα. Δεν υπάρχουν μόνο φοιτητές πλούσιων οικογενειών, που τους στέλνουν στα ιδιωτικά κολέγια. Να μην τους δώσουμε την ευκαιρία να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους;
Τελευταίο σημείο, όσον αφορά την επανασύσταση των καταργηθεισών ειδικοτήτων. Αυτές οι ειδικότητες και η κατάργησή τους, στη συνείδηση των Ελλήνων πολιτών, υπήρξαν μέτρα κατάφορης κοινωνικής αδικίας, στη στιγμή, που, υπακούγοντας η προηγούμενη Συγκυβέρνηση ΠΑ.ΣΟ.Κ. και Ν.Δ., σε μνημονιακές επιταγές, πήραν τη «χατζάρα» και έκοψαν τις συγκεκριμένες ειδικότητες, τους συγκεκριμένους εργαζόμενους, βάζοντας τους στην πλήρη επισφάλεια της διαθεσιμότητας. Σε διαθεσιμότητα οι ζωές τους, οι οικογένειές τους και «μην τον είδατε τον Παναγή», εμείς συνεχίζουμε και νομοθετούμε και ασκούμε το κυβερνητικό μας έργο!
Δεύτερον, μήπως, με αυτόν τον τρόπο, καταργώντας αυτές τις ειδικότητες από τα δημόσια σχολεία, θέλαμε να στείλουμε τους μαθητές σε ιδιωτικά ΙΕΚ, εκ των οποίων ορισμένοι διευθυντές είναι μέρος της κομματικής μας πελατείας; Αναρωτιέμαι. Και τρίτον, όσον αφορά στο συγκεκριμένο μέτρο, κύριε Υπουργέ, περιμένουμε, με μεγάλη προσμονή, ένα πλήρες νομοθέτημα, που θα αποκαθιστά, πραγματικά, το δημόσιο χαρακτήρα της επαγγελματικής εκπαίδευσης, η οποία θα πρέπει να εξυπηρετεί τις ανάγκες της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της εκκίνησης της πραγματικής οικονομίας, που τόσο έχει ανάγκη η χώρα.
Ευχαριστώ.