Αθήνα, 17 Απριλίου 2015
Τοποθέτηση της Μπέττυ Σκούφα επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: «Μεταρρυθμίσεις ποινικών διατάξεων, κατάργηση των καταστημάτων κράτησης Γ΄ τύπου και άλλες διατάξεις»
Κυρία Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, φαίνεται ότι δυστυχώς σε αυτήν την Αίθουσα είμαστε καταδικασμένοι να ακούμε τη μόνιμη, χρεοκοπημένη επωδό περί χρεοκοπίας. Η χρεοκοπία είναι η αγαπημένη επωδός συγκεκριμένων παρατάξεων της Βουλής, όποιο και αν είναι το θέμα, σε τέτοιο βαθμό που αν ένας φιλόλογος παρευρισκότανε στην Αίθουσα αυτό το διήμερο, πολλές από τις ομιλίες θα κόβονταν ως εκτός θέματος.
Τι δεν άκουσαν τα αυτιά μας στη συζήτηση ενός νομοσχεδίου που έχει να κάνει με το σωφρονιστικό σύστημα. Ακούσαμε για μνημόνια, ακούσαμε για αποτυχημένες διαπραγματεύσεις, για αθρόες εισροές μεταναστών και άλλες γλυκές και αγαπημένες παραδοξολογίες και κινδυνολογίες από τις οποίες έχουμε χορτάσει και εμείς, και δυστυχώς, και ο ελληνικός λαός.
Δεύτερον, ακούστηκε πάλι από συγκεκριμένη πτέρυγα της Βουλής, και συγκεκριμένα τη Μείζονα Αντιπολίτευση, ότι η Βουλή με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο παρεμβαίνει στο έργο της δικαστικής εξουσίας. Συγχωρείστε με, είμαι καινούργια Βουλεύτρια, αλλά έχω την εντύπωση ότι η Βουλή νομοθετεί και η δικαστική εξουσία απλά ελέγχει τη σωστή εφαρμογή ή μη των νόμων. Εξάλλου η Βουλή αποφάσισε κάποτε για το χτίσιμο των φυλακών τύπου Γ΄, για τον «κουκουλονόμο» κ.λπ.. Η παρούσα Βουλή, καθώς φαίνεται, θα είναι αυτή που με απόφασή της θα τα καταργήσει.
Τρίτον, όταν από ένα ολόκληρο νομοσχέδιο το μόνο σημείο που ακούγεται ως κριτική είναι ότι οδηγεί στην απελευθέρωση ενός συγκεκριμένου τρομοκράτη τότε μάλλον επιχειρηματολογική ένδεια έχουμε και lapsus από την ουσία, φαινόμενα στα οποία μας έχουν συνηθίσει συγκεκριμένοι πολιτικοί χώροι και που αν ξεφύγουμε από αυτήν τη μικρή Αίθουσα θα δούμε ότι προκαλούν τα γέλια, επιτρέψτε μου την έκφραση, ακόμη και στο τελευταίο παρδαλό κατσίκι.
Μπαίνω στην ουσία του θέματος που συζητάμε.
Παρ’ όλο που έχω εκλεγεί πρώτη φορά Βουλεύτρια με το ΣΥΡΙΖΑ, ανήκω σε αυτήν τη μικρή ομάδα ατόμων που δεν μπόρεσαν εν πρώτοις να κατανοήσουν για ποιον λόγο ο Υπουργός εισάγει το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αυτήν τη στιγμή.
Σκεφτόμουν πως οι προτεραιότητες της νεοσύστατης Κυβέρνησης πρέπει να είναι άλλες: η διαπραγμάτευση, η δυναμική και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική, η αντιμετώπιση της τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης, τα τεράστια ποσοστά ανεργίας, το εργασιακό, το περιβάλλον, το ενεργειακό και πλήθος άλλα ζητήματα, που οι πολιτικές των τελευταίων πέντε χρόνων μνημονίων, θέλοντας και μη, μας κληροδότησαν.
Όταν διάβασα δε και από πολιτικά και άλλα παραπολιτικά blogs πως είκοσι επτά συνάδελφοί μου από τον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ προτείνουν τροπολογία για τον «κουκουλονόμο», ομολογώ ότι απόρησα και δεν κατάλαβα το καίριο της τροπολογίας. Η αμηχανία μου αυτή δεν μετριάστηκε ούτε όταν διάβασα την αιτιολογική έκθεση του παρόντος νομοσχεδίου. Κατανόησα μόνον ότι μάλλον κινείται στο σωστό πνεύμα και δρόμο, μιας και κεντρική, ουσιώδης και καθοδηγητική γραμμή του νομοσχεδίου είναι ο Ανθρωπισμός, με άλφα κεφαλαίο.
Ο Ανθρωπισμός, κυρίες και κύριοι της Αντιπολίτευσης, δεν είναι απλά και μόνο ένα ακόμη γλωσσολογικό εύρημα της πλουσιότατης, κατά τα άλλα, ελληνικής γλώσσας. Από την κατάληξή της η λέξη υποδηλώνει ένα ολόκληρο ιδεολογικό και αξιακό ρεύμα, το οποίο θέτει στο επίκεντρο τον άνθρωπο, ανεξαρτήτως χρώματος, φυλής, θρησκεύματος, ιδεολογικής τοποθέτησης και -αν θέλετε- αξιακού φορτίου.
Απορώ, κυρίες και κύριοι, ιδίως του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, πώς είναι δυνατόν να επικαλείστε ρητορικά και χρησιμοποιώντας, ως είθισται, σοφιστικά τεχνάσματα την κατηγορία για κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ότι αμαρτάνουν, ότι είναι ηθικώς και πολιτικώς μεμπτοί, διότι δεν ασπάζονται τις αξίες του Χριστιανισμού. Μάλλον σας διαφεύγει εσκεμμένα το γεγονός ότι σε πάμπολλες παραβολές της χριστιανικής μας παράδοσης, την οποία κατά τα άλλα επικαλείστε, ο Χριστός μόνο ή -κατά κόρον- με ηθικώς μεμπτά πρόσωπα της τότε κοινωνίας συναγελαζόταν, την πόρνη Μαρία τη Μαγδαληνή, τον άσωτο υιό κ.λπ..
Σύμφωνα με τη λογική που επί δύο μέρες τώρα αδιαλείπτως μάς εκθέτετε, όλες αυτές οι φιγούρες και των χριστιανικών παραβολών θα έπρεπε και τότε να ριχτούν στον Καιάδα, να λιθοβοληθούν, να διαμελιστούν, να τιμωρηθούν με τον πιο επαίσχυντο και απάνθρωπο τρόπο. Και για να κάνουμε ένα άλμα στην ιστορία, αν ζούσαν σήμερα, θα έπρεπε παραδειγματικά να εγκλωβιστούν μέχρι σημείου τρέλας σε μπουντρούμια φυλακών τύπου Γ΄.
Φαίνεται, λοιπόν, κυρίες και κύριοι, ότι ουδόλως εντρυφήσατε στο πραγματικό πνεύμα του Χριστιανισμού, τον οποίον αδιαλείπτως επικαλείστε, τοσούτω δε μάλλον του Ανθρωπισμού, αυτής της κεντρικής αξίας της Αριστεράς, την οποία εσείς τόσο φαρισαϊκά αντί για αξία, υποτιμητικά προσβάλλετε ως απαξία, ως κατηγορία έναντι ημών.
Το μίσος, όμως, για τας απολωλυίας ψυχάς φαίνεται ότι διατρέχει μεγάλο κομμάτι της φιλοσοφίας και κοσμοαντίληψής σας, μιας και δεν εννοείτε πως ο σωφρονισμός προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη «σώφρων», ο έχων σώας τας φρένας. Άρα ποια πρέπει να είναι η πολιτική της πολιτείας έναντι σε αυτούς που αμάρτησαν, που διέπραξαν έστω και εγκλήματα, γιατί δεν είχαν σώας τας φρένας; Δεν πρέπει να είναι ο Διαφωτισμός; Δεν πρέπει να είναι μέσω του παραδείγματός μας να τους δείξουμε την αγάπη, την αλήθεια, τον σεβασμό για τον συνάνθρωπο, την αλληλεγγύη;
Δεν θέλω φυσικά να αναφερθώ λεπτομερειακά στο γεγονός πως μόνο εγκέφαλος μισανθρώπων θα μπορούσε να επινοήσει ή έστω να συμφωνήσει σε αυτήν την ανθρώπινη τραγωδία -ναι, τραγωδία- που βιώναμε εδώ και πέντε χρόνια, λόγω των μνημονίων και όχι μόνο.
Θέλω μόνο -και τελειώνω- να εκφράσω τη βαθύτατη απορία μου για το γεγονός ότι όλες αυτές τις δεκαετίες που κυβερνήσατε, επιλεκτικά εφαρμόζατε τις τιμωρίες, επιλεκτικά δεν σας άρεσαν οι κουκούλες. Διαφορετικά, δεν θα αφήνατε να κυκλοφορούν ελεύθεροι για τόσα χρόνια συγκεκριμένοι κουκουλοφόροι, οι οποίοι σε αγαστή συνεργασία με συγκεκριμένες -και ελπίζω λίγες- δυνάμεις της Ασφάλειας υπάρχει υπόνοια ότι προκαλούσαν επεισόδια σε, κατά τα άλλα, ειρηνικές διαμαρτυρίες πολιτών.
Πολύ φοβούμαι όμως –και δυστυχώς- ότι ακριβώς τέτοιες ομάδες επί χρόνια ελεύθερων κουκουλοφόρων μπορεί και να προκάλεσαν προχθές επεισόδια στο Πολυτεχνείο και στα Εξάρχεια για προβοκάτσια και αντιπερισπασμό.
Η ιστορική συγκυρία, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επιβάλλει -πλην όλων των άλλων- ειλικρίνεια, πρωτίστως απέναντι στον εαυτό μας και έπειτα προς τον λαό. Όποιος δεν θελήσει να καταλάβει αυτό το μήνυμα υπάρχει ο κίνδυνος να χάσει μια για πάντα το τρένο της ιστορίας.
Ευχαριστώ.